Consuminderkrant 2000 |
GENOEG - non-glossy lifestyle magazine - kun je wel het vakblad voor consuminderaars noemen: interessante achtergrondartikelen, interviews, humor en wijsheid, met talloze tips voor het betere consuminderen. |
'Het beste zit in jezelf'Gelezen in 'Genoeg'...Kerststress Een bank had op het schermpje van de flappentap deze wervende tekst gezet: 'Kerststress? Vergeet niet uw chipknip op te laden!' Het leek wel een reclame voor een nieuw soort stress, die je vooral niet aan je neus voorbij mocht laten gaan. Kerstdepressie is ook volop in de aanbieding. Je moet er natuurlijk wel iets voor doen: te veel geld uitgeven, te veel boodschappen doen, te veel eten en drinken en te veel televisie kijken. Het beste voor de kinderen Het taboe rond consuminderen met kinderen is zo hevig, omdat mensen geld besteden aan kinderen verwarren met het geven van het beste. Dat is toch wel het grootste misverstand. Het beste, nota bene, als dat geld zou moeten zijn..? Het beste zit natuurlijk in jezelf en niet in je portemonnee. Geldverslaving Als er geen geld is, worden mensen slaven. Als er genoeg geld is, zijn ze vrij. En als er teveel is, dan verslaaft het weer. Onder onze investeerders zie je meer onderwijzeressen en verpleegsters dan bedrijfsdirecteuren. Wat hen motiveert, is dankbaarheid. Lonkend perspectief Gaat het puur om de centen, of gaat het om geld ‚n milieu? Er zijn aantrekkelijke producten en diensten te bedenken die bijna geen energie of grondstoffen vergen. Daarvan kun je dus min of meer ongeremd genieten. Enkele voorbeelden: naar concerten, theater en de bioscoop gaan. Wandelen en fietsen. Antiek kopen, en ook vele vormen van kunst. Voor een eko-vrek opent zich een lonkend perspectief. Vreemde vogels Mensen die consuminderen, worden vaak gezien als vreemde vogels. Daarom lopen weinig consuminderaars met hun gedrag te koop. Ze proberen zich juist zo normaal mogelijk voor te doen. Consuminderen heeft een problematische status. Tijd, aandacht, stilte De sleutelwoorden van de nieuwe beweging zijn volgens Geldof: zelfbeperking, vertraging, verlangzaming, onthaasting en versobering. Het belangrijkste vernieuwingspotentieel voor de risicomaatschappij is de zelfbeperking. Steeds meer mensen leggen nadruk op niet-materi‰le waarden, zoals tijd, aandacht, stilte en (schone) ruimte. Steeds meer ligt de nadruk op kwaliteit in plaats van kwantiteit. De economie Economen zeggen ook: als wij allemaal gaan versoberen, storten delen van de economie in. Als dat het enige criterium is, dat je niet mag consuminderen omdat delen van het bedrijfsleven dan instorten, dan zou je ook niets moeten hebben tegen de wapenindustrie. Hoeveel mensen verdienen daarmee niet hun brood? Of met drugs - daar zijn enorme bedragen mee gemoeid, maar we worden er niet blij van. En de wereld wordt er niet beter van. Geld de maat voor alle dingen Diepsnijdender dan de scheve verdeling van inkomens en vermogens is dat geld het alomvattende criterium is geworden op grond waarvan beslissingen worden genomen. Het bepaalt wat er geproduceerd wordt, en hoe. De mensen, hun noden en behoeften en hun leefomgeving vormen niet de maat voor het doen en laten: geld is de maat. Wat winst oplevert, is 'goed'. Of dat gepaard gaat met vernietiging van natuur of het overbodig maken van mensen als er weer eens gereorganiseerd 'moet' worden, is niet terzake. En sluipenderwijs doortrekt deze maat onze hele samenleving. Kostbare tijd verdoen Er is een interessante parallel tussen mensen die claimen dat ze altijd geld te weinig hebben en mensen die zeggen dat ze zo weinig tijd hebben. De eerste groep geeft zijn geld uit aan ditjes en datjes, zonder zich af te vragen wat ze nu echt graag willen kopen. De tweede groep spendeert tijd aan activiteiten die toevallig op hun weg komen, zonder te overwegen of ze hun kostbare tijd daar echt wel aan willen verdoen. Als de olie op is... Stel, over vijf jaar is echt de olie op, de deskundigen hadden zich vergist, autorijden wordt even duur als in de jaren vijftig, een heleboel electrische apparaten kunnen we ons niet meer veroorloven. Dan moeten we ons natuurlijk wel even aanpassen, twee jaar lang staan de kranten er vol van, voor een hoop mensen is het een omschakeling, maar ik denk niet dat mensen daar blijvend ongelukkiger van worden. |
menu | top | dDH |